Het hebben van dit gevoel van ‘wij’ gaat gepaard met tal van voordelen, waaronder tevredenheid over het leven, groepscohesie, steun en zelfvertrouwen. Verder zijn groepsaanwezigheid, inspanning en een hoger oefenvolume waarschijnlijker wanneer mensen zich sterk identificeren met een oefengroep. Deel uitmaken van een oefengroep lijkt een geweldige manier om een trainingsroutine te ondersteunen.
Maar wat gebeurt er als mensen niet kunnen rekenen op de steun van hun oefengroep?
In ons kinesiologielaboratorium aan de Universiteit van Manitoba zijn we begonnen deze vraag te beantwoorden. Mensen kunnen de toegang tot hun oefengroep verliezen als ze verhuizen, ouder worden of een nieuwe baan aannemen met een uitdagend schema. In maart 2020 verloren veel groepssporters de toegang tot hun groepen vanwege de beperkingen op openbare bijeenkomsten die gepaard gingen met de COVID-19-pandemie.
Betrouwbare, doordachte en onafhankelijke klimaatverslaggeving heeft lezerssteun nodig.
Identificatie met een groep
Om te begrijpen of het binden aan een oefengroep het moeilijker maakt om te oefenen als de groep niet beschikbaar is, vroegen we de leden van de oefengroep hoe zij zouden reageren als hun oefengroep niet langer voor hen beschikbaar zou zijn. Mensen die zich sterk identificeerden met hun groep hadden minder vertrouwen in hun vermogen om alleen te sporten en dachten dat deze taak moeilijk zou zijn.
Mensen kunnen de toegang tot hun oefengroep verliezen als ze verhuizen, ouder worden of een nieuwe baan aannemen met een uitdagend schema. (Shutterstock)
We hebben vergelijkbare resultaten gevonden in twee onderzoeken die nog door vakgenoten moeten worden beoordeeld, waarin we onderzochten hoe sporters reageerden toen ze de toegang tot hun oefengroepen verloren vanwege de COVID-19-beperkingen op groepsbijeenkomsten. Ook hier hadden sporters met een sterk ‘wij’-gevoel minder vertrouwen in het alleen trainen. Dit gebrek aan vertrouwen kan het gevolg zijn van de uitdaging dat leden ‘cold turkey’ moesten worden wat betreft groepsparticipatie en plotseling de steun en verantwoordelijkheid verloren die de groep bood.
Verder was de kracht van de groepsidentiteit van sporters niet gerelateerd aan hoeveel ze alleen trainden nadat ze hun groep verloren hadden. Het gevoel van verbondenheid van sporters met de groep vertaalt zich mogelijk niet in vaardigheden die hen helpen alleen te oefenen. Sommige sporters die we hebben geïnterviewd, zijn naar verluidt helemaal gestopt met trainen tijdens pandemische beperkingen.
Deze bevindingen komen overeen met ander onderzoek dat suggereert dat wanneer sporters afhankelijk worden van anderen (in dit geval de oefenleiders), ze moeite hebben om alleen te trainen.
Wat zou groepssporters de vaardigheden en motivatie kunnen geven om zelfstandig te oefenen? Wij geloven dat de identiteit van de oefenrol een sleutel kan zijn. Als mensen met een groep sporten, vormen ze vaak niet alleen een identiteit als groepslid, maar ook met de rol van iemand die sport.
Oefen identiteit
Er zijn onmiskenbare voordelen verbonden aan groepsoefeningen, zoals groepscohesie en groepsondersteuning. (Shutterstock)
Identificatie als sporter (identiteit van de oefenrol) houdt in dat je beweging ziet als de kern van je zelfgevoel en dat je je consistent gedraagt in de rol van sporter. Dit kan betekenen dat u regelmatig aan lichaamsbeweging doet of dat u van lichaamsbeweging een prioriteit maakt. Uit onderzoek blijkt dat er een betrouwbaar verband bestaat tussen de identiteit van de oefenrol en het oefengedrag.
Groepssporters die een sterke rolidentiteit hebben, bevinden zich mogelijk in de beste positie om te blijven trainen, zelfs als ze de toegang tot hun groep verliezen, omdat bewegen de kern is van hun zelfgevoel.
Om dit idee te testen, hebben we gekeken naar hoe de rolidentiteit van sporters samenhangt met de gevoelens van groepssporters over alleen sporten. We ontdekten dat in zowel hypothetische als reële situaties waarin sporters de toegang tot hun groep verloren, mensen die zich sterk identificeerden met de rol van sporter meer vertrouwen hadden in hun vermogen om alleen te trainen, deze taak minder uitdagend vonden en meer oefenden.
Sommige sporters meldden zelfs dat ze het verlies van hun groep tijdens de pandemie zagen als gewoon een nieuwe uitdaging die ze moesten overwinnen en concentreerden zich op mogelijkheden om te trainen zonder zich zorgen te hoeven maken over de schema's of trainingsvoorkeuren van andere groepsleden. Deze bevindingen suggereren dat het hebben van een sterk gevoel van ‘ik’ groepsleden de hulpmiddelen kan bieden die nodig zijn om onafhankelijk van de groep te oefenen.
Voordelen van ‘wij’ en ‘ik’
Sporters kunnen definiëren wat het voor hen persoonlijk betekent om onafhankelijk van een groep sporter te zijn. (Pixabay)
Er zijn onmiskenbare voordelen aan groepsoefeningen. Uitsluitend solo-sporters profiteren niet van de voordelen van groepscohesie en groepsondersteuning. Als experts op het gebied van therapietrouw raden wij groepsoefeningen ten zeerste aan. We stellen echter ook dat sporters die te sterk afhankelijk zijn van hun groep mogelijk minder veerkrachtig zijn in hun onafhankelijke oefening – vooral als ze plotseling de toegang tot hun groep verliezen.
Wij vinden het verstandig dat groepssporters naast hun groepsidentiteit ook een sportrolidentiteit koesteren. Hoe zou dit eruit kunnen zien? Sporters kunnen duidelijk definiëren wat het voor hen persoonlijk betekent om sporter te zijn, onafhankelijk van de groep, of een aantal doelen met de groep nastreven (bijvoorbeeld trainen voor een leuke hardloopsessie met groepsleden) en andere doelen alleen (bijvoorbeeld een wedstrijd lopen). in iemands snelste tempo).
Als u uw trainingsroutine wilt ondersteunen en flexibel wilt blijven ondanks uitdagingen, is het hebben van een gevoel van ‘wij’ geweldig, maar verlies uw gevoel van ‘ik’ niet uit het oog.
Posttijd: 24 juni 2022