مسیری جدید برای حفظ سلامت زنان در جوامع روستایی

نویسنده: ثور کریستنسن

بر اساس یک مطالعه جدید، یک برنامه بهداشت اجتماعی که شامل کلاس های ورزشی و آموزش تغذیه عملی بود، به زنان ساکن در مناطق روستایی کمک کرد تا فشار خون خود را کاهش دهند، وزن خود را کاهش دهند و سالم بمانند.

تحقیقات قبلی نشان داده است که در مقایسه با زنان در مناطق شهری، زنان در جوامع روستایی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بالاتری دارند، بیشتر در معرض چاقی هستند و تمایل کمتری به دسترسی به مراقبت های بهداشتی و غذای سالم دارند. در حالی که برنامه های بهداشت جامعه امیدوار کننده بوده است، تحقیقات کمی به این برنامه ها در محیط های روستایی پرداخته است.

مطالعه جدید بر روی زنان کم تحرک 40 ساله یا بالاتر که دارای اضافه وزن یا چاقی تشخیص داده شده بودند، متمرکز بود. آنها در 11 جامعه روستایی در شمال ایالت نیویورک زندگی می کردند. همه شرکت کنندگان در نهایت در برنامه ای که توسط مربیان بهداشت رهبری می شد شرکت کردند، اما پنج جامعه به طور تصادفی برای اولین بار انتخاب شدند.

زنان در شش ماه کلاس‌های گروهی دو بار در هفته، یک ساعته که در کلیساها و سایر مکان‌های اجتماعی برگزار می‌شد، شرکت کردند. کلاس ها شامل تمرینات قدرتی، تمرینات هوازی، آموزش تغذیه و سایر آموزش های بهداشتی بود.

این برنامه همچنین شامل فعالیت‌های اجتماعی، مانند پیاده‌روی در جامعه، و مؤلفه‌های مشارکت مدنی بود که در آن شرکت‌کنندگان در مطالعه به مشکلی در جامعه خود مرتبط با فعالیت بدنی یا محیط غذا پرداختند. این ممکن است شامل بهبود یک پارک محلی یا سرو تنقلات سالم در رویدادهای ورزشی مدرسه باشد.

پس از پایان کلاس ها، به جای بازگشت به سبک زندگی نه چندان سالم، 87 زنی که برای اولین بار در این برنامه شرکت می کردند، شش ماه پس از پایان برنامه پیشرفت های خود را حفظ کردند یا حتی افزایش دادند. آنها به طور متوسط ​​نزدیک به 10 پوند از دست دادند، دور کمر خود را 1.3 اینچ کاهش دادند و تری گلیسیرید خود را - نوعی چربی که در خون گردش می کند - 15.3 میلی گرم در دسی لیتر کاهش دادند. آنها همچنین فشار خون سیستولیک (عدد "بالا") را به طور متوسط ​​6 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولیک (عدد "پایین") را 2.2 میلی متر جیوه کاهش دادند.

ربکا سگوین فاولر، نویسنده اصلی این مطالعه که روز سه شنبه در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد، گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهند که تغییرات کوچک می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند و به ایجاد مجموعه‌ای از پیشرفت‌ها کمک کند.»

سگوین فاولر، معاون مدیر مؤسسه ارتقای سلامت از طریق کشاورزی، گفت: بازگشت به عادات قدیمی معمولاً یک مسئله اصلی است، "بنابراین ما از اینکه دیدیم زنان الگوهای غذایی سالم و فعال را حفظ می کنند یا حتی بهتر می شوند، شگفت زده و هیجان زده شدیم." در تگزاس A&M AgriLife در ایستگاه کالج.

او گفت که زنان در این برنامه همچنین قدرت بدنی و آمادگی هوازی خود را بهبود بخشیدند. به عنوان یک فیزیولوژیست ورزشی که به زنان کمک می کند تا تمرینات قدرتی را اتخاذ کنند، داده ها نشان می دهد که زنان در حال از دست دادن چربی هستند اما بافت لاغر خود را حفظ می کنند، که ضروری است. شما نمی خواهید زنان با افزایش سن عضله خود را از دست بدهند.

گروه دوم زنانی که در کلاس ها شرکت کردند، در پایان برنامه شاهد بهبود سلامتی بودند. اما به دلیل تأمین مالی، محققان نتوانستند آن زنان را دنبال کنند تا ببینند شش ماه پس از برنامه چگونه عمل می کنند.

Seguin-Fowler گفت که مایل است این برنامه را ببیند که اکنون StrongPeople Strong Hearts نامیده می شود و در YMCA ها و سایر مکان های اجتماعات ارائه می شود. او همچنین خواستار این شد که این مطالعه، که در آن تقریباً همه شرکت‌کنندگان سفیدپوست بودند، در جمعیت‌های متنوع‌تری تکرار شود.

او گفت: "این یک فرصت عالی برای اجرای برنامه در جوامع دیگر، ارزیابی نتایج و اطمینان از تاثیرگذاری آن است."

کری هنینگ اسمیت، معاون مرکز تحقیقات بهداشت روستایی دانشگاه مینه‌سوتا در مینیاپولیس، گفت که این مطالعه به دلیل فقدان نمایندگی از نژادها و قومیت‌های سیاه‌پوست، بومی و دیگر نژادها محدود بود و در مورد موانع سلامت بالقوه در روستاها گزارشی ارائه نکرد. حوزه هایی از جمله حمل و نقل، فناوری و موانع مالی.

هنینگ اسمیت، که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: مطالعات آتی بهداشت روستایی باید این مسائل و همچنین "عوامل گسترده تر در سطح جامعه و سطح سیاست موثر بر سلامت" را در نظر بگیرد.

با این وجود، او این مطالعه را برای پرداختن به شکاف ساکنان روستایی که مورد مطالعه قرار نگرفته بودند، که به گفته او به طور نامتناسبی تحت تأثیر اکثر بیماری‌های مزمن، از جمله بیماری قلبی قرار دارند، تحسین کرد.

هنینگ اسمیت گفت: «این یافته‌ها نشان می‌دهد که بهبود سلامت قلبی عروقی به چیزی بیش از آنچه در یک محیط بالینی اتفاق می‌افتد نیاز دارد. پزشکان و متخصصان پزشکی نقش مهمی ایفا می کنند، اما بسیاری از شرکای دیگر باید درگیر شوند.